در نگاه اول، انتخاب یک کارت SD برای قرار دادن در دوربین ممکن است کاری ساده به نظر برسد. در نهایت، همه آن‌ها کم‌وبیش شبیه هم هستند، پس انتخاب باید به‌سادگی رفتن به فروشگاه، پیدا کردن بالاترین ظرفیت متناسب با بودجه و قرار دادن آن در دوربین باشد، درست است؟

متأسفانه، موضوع به این سادگی نیست. هرچند این استراتژی احتمالاً برای بیشتر دوربین‌های مدرن جواب خواهد داد، اما اگر از دوربین‌های قدیمی‌تر استفاده می‌کنید یا قصد فیلم‌برداری یا عکاسی پیاپی دارید، باید نکاتی را در نظر بگیرید.
 

نیاز به سرعت
 

نگاه کردن به برچسب یک کارت SD معمولی می‌تواند آزاردهنده باشد. این برچسب‌ها اغلب پر از اعداد و حروف هستند که معنای برخی از آن‌ها (مانند ظرفیت حافظه) آشکار است، اما بقیه چندان روشن نیستند.

 

بسیاری از کارت‌ها سرعت خواندن و/یا نوشتن را تبلیغ می‌کنند که معمولاً با واحد MBps نشان داده می‌شود. شما می‌توانید تقریباً این عدد را نادیده بگیرید؛ اغلب کارت تنها سرعت خواندن را نشان می‌دهد که برای دوربین اهمیت زیادی ندارد، زیرا بیشتر به نوشتن نیاز خواهید داشت. حتی زمانی که سرعت نوشتن هم درج شده باشد، معمولاً بهترین حالت ممکن ذکر می‌شود که در شرایط واقعی چندان کاربردی نخواهد بود.
 

شما می‌توانید سرعت‌های خواندن/نوشتن درج‌شده را نادیده بگیرید.

اگر این عدد مفید نیست، پس باید به چه چیزی توجه کنید؟ این موضوع به نحوه استفاده شما بستگی دارد. اگر فقط قصد دارید عکس‌های تکی بگیرید و شاید چند کلیپ کوتاه ویدئویی ضبط کنید، بیشتر کارت‌های SD مدرن به‌خوبی عمل خواهند کرد؛ نیازی به پرداخت هزینه اضافه برای مدل‌های بسیار سریع که اغلب با برچسب‌هایی مانند V60 یا V90 عرضه می‌شوند، ندارید.
 

اما اگر دوربین رزولوشن بالایی دارید، قصد عکاسی پیاپی از فایل‌های خام و JPEG یا ضبط کلیپ‌های طولانی 4K60p یا حتی ویدئوی 8K را دارید، باید هزینه بیشتری برای خرید کارت‌های رده‌بالا بپردازید. اگر کارتی با رتبه سرعت پایین مانند V30 یا حتی بدون رتبه V تهیه کنید، ممکن است عملکرد دوربین شما را محدود کند.
 

سایر رتبه‌بندی‌ها
 

استاندارد SD طی سال‌ها چندین رتبه‌بندی سرعت مختلف معرفی کرده است که به‌اندازه کافی پیچیده هستند تا مقاله‌ای جداگانه نیاز داشته باشند. اگر از دوربین قدیمی استفاده می‌کنید، ممکن است بررسی رتبه‌بندی C یا U توصیه‌شده برای آن ارزشمند باشد، اما امروزه مهم‌ترین مشخصه، رتبه UHS کارت است. بیشتر کارت‌هایی که با آن مواجه می‌شوید یا UHS-I هستند یا UHS-II. تفاوت این دو به‌راحتی قابل تشخیص است، زیرا کارت‌های UHS-II یک ردیف دوم از پین‌ها در پشت خود دارند.

اگر دوربین شما قدیمی‌تر یا سطح پایین‌تر باشد، احتمالاً اسلات UHS-I دارد و هیچ بهره‌ای از کارت UHS-II نخواهید برد. کارت UHS-II همچنان در دوربین کار خواهد کرد، اما فقط با سرعت UHS-I عمل خواهد نمود.

به همین ترتیب، کارت‌های UHS-I هم در دوربین‌هایی با اسلات UHS-II کار می‌کنند، اما همان‌طور که در بخش سرعت اشاره شد، اگر استفاده شما سنگین باشد ممکن است باعث کاهش عملکرد دوربین شوند.
 

آیا ظرفیت زیاد کارت مشکل‌ساز می‌شود؟
 

اگرچه کارت‌های SD با ظرفیت بالا روزبه‌روز ارزان‌تر می‌شوند، اما در برخی شرایط نباید سراغ بزرگ‌ترین ظرفیت بروید. به‌عنوان مثال، اگر از دوربین قدیمی استفاده می‌کنید، ممکن است با کارت‌های بزرگ‌تر سازگار نباشد.
 

اگر به کارت خود دقت کنید، ممکن است چند حرف بعد از عبارت "SD" ببینید، مانند SDHC یا SDXC. این‌ها نسل‌های مختلف کارت‌ها را نشان می‌دهند. بیشتر دوربین‌های جدید قادر به استفاده از همه آن‌ها هستند، اما دوربین‌های قدیمی‌تر ممکن است با نسل‌های جدیدتر ناسازگار باشند.

برخی دوربین‌ها روی بدنه یا در کنار اسلات، نشانه‌ای حک‌شده دارند که نشان می‌دهد از کدام نسخه SD پشتیبانی می‌کنند. اگر نه، این اطلاعات در دفترچه راهنما یا وب‌سایت سازنده موجود است. برای مثال، اگر روی دوربین نوشته شده باشد SDHC، احتمالاً فقط با کارت‌هایی تا ظرفیت 32 گیگابایت کار می‌کند.

دوربین‌هایی که فقط از SD پشتیبانی می‌کنند، محدود به کارت‌های حداکثر 2 گیگابایت خواهند بود که یافتن آن‌ها امروزه دشوار است.
 

استاندارد SDXC در سال 2009 معرفی شد و از کارت‌هایی تا ظرفیت 2 ترابایت پشتیبانی می‌کند. بنابراین، این موضوع عمدتاً برای دوربین‌های تولیدشده در حوالی آن سال یا قبل از آن اهمیت دارد، هرچند برخی دوربین‌های ارزان‌تر در دهه 2010 نیز ممکن است از SDXC پشتیبانی نکنند.
 

microSD در مقابل SD
 

در حالی‌که چندان رایج نیست، برخی دوربین‌ها به‌جای SD از microSD استفاده می‌کنند. همان‌طور که از نامش پیداست، microSD همان کارت SD است، اما بسیار کوچک‌تر. رتبه‌بندی سرعت و کلاس در آن‌ها مشابه است، بنابراین توصیه برای خرید microSD نیز مشابه است: ابتدا مشخص کنید به چه ظرفیت و سرعتی نیاز دارید و سپس انتخاب کنید.
 

اگر کامپیوتر شما فقط درگاه کارت SD دارد یا می‌خواهید از کارت در چند دوربین مختلف استفاده کنید، جای نگرانی نیست: مبدل‌های microSD به SD به‌طور گسترده در دسترس‌اند و حتی ممکن است هنگام خرید کارت، همراه آن ارائه شوند. البته این موضوع فقط در یک جهت کار می‌کند؛ یعنی نمی‌توانید یک کارت SD معمولی را در شیار microSD قرار دهید.
 

SD Express چیست؟
 

هرچند احتمال کمی دارد، اما ممکن است با کارت‌هایی با برچسب SD Express روبه‌رو شوید. اگر چنین بود، توصیه نمی‌کنیم آن را بخرید، زیرا در حال حاضر هیچ دوربینی در بازار وجود ندارد که از این استاندارد پشتیبانی کند. هرچند کارت‌های SD Express با اسلات‌های استاندارد SD سازگار هستند، اما فقط با سرعت UHS-I عمل خواهند کرد، بنابراین برای کارتی با سرعت بالا هزینه می‌کنید بدون اینکه هیچ مزیتی دریافت کنید.
 

صبر کنید، این اصلاً SD نیست!
 

برخی دوربین‌های رده‌بالا ممکن است علاوه بر اسلات SD، یک اسلات CFexpress داشته باشند… یا حتی دو اسلات CFexpress.
 

در حالی‌که SD سال‌ها استاندارد صنعت بوده است، اگر یک دوربین کامپکت قدیمی بخرید، ممکن است به چیزی غیر از SD نیاز داشته باشد. متأسفانه، در این شرایط کار زیادی از دستتان برنمی‌آید، زیرا یافتن کارت‌های منسوخ مانند xD یا Memory Stick اصلی بسیار دشوار است. در برخی موارد، می‌توانید یک آداپتور پیدا کنید که به شما امکان استفاده از SD یا microSD در اسلات‌های دیگر را بدهد. برخی فرمت‌های قدیمی مانند Compact Flash هنوز موجود هستند، اما به‌طور کلی بهتر است سراغ دوربین‌هایی بروید که اسلات SD دارند.
 

در سوی دیگر طیف، دوربین‌های مدرن رده‌بالا هستند که ممکن است از استانداردهایی مانند CFexpress Type B استفاده کنند. هرچند بعید است کسی به‌طور اتفاقی چنین دوربینی داشته باشد، اما اگر پورتی بسیار بزرگ‌تر از کارت SD معمولی دیدید، احتمالاً برای همین نوع کارت است.
 

در صورت شک و تردید…
 

اگر دوربین جدیدی خریده‌اید و مطمئن نیستید چه کارتی برای آن مناسب است، دفترچه راهنما را بررسی کنید. بیشتر آن‌ها توصیه‌هایی برای کارت‌های خاص دارند که تولیدکننده اطمینان دارد بهترین عملکرد را ارائه می‌دهند. کارت‌هایی که در این فهرست نیستند تقریباً همیشه کار خواهند کرد، اما اگر می‌خواهید مطمئن شوید چیزی نمی‌خرید که عملکرد دوربین را محدود کند، این نقطه شروع مناسبی است.

تهیه و تنظیم : اطمینان | نمایندگی تعمیر دوربین در ایران